Pracę nad naszym filmem zaczęliśmy w czasie ferii zimowych. Wspólnie wybraliśmy się na poszukiwane kostiumów, rekwizytów, a także elementów scenografii. Następnie zwerbowaliśmy do obsady naszego starszego kolegę Michała, który zgodził się wcielić w rolę głównego bohatera - Piotra Jankowskiego. Kamila zajęła miejsce za kamerą, a my staliśmy się grupą partyzantów walczących o wolność Polski, jednak o tym dopiero w następnych postach.

Michał jako Piotr Jankowski

Gosia z takim cosiem na głowie :)

Nasza reżyserka Kamila

Aby odpowiednio przedstawić historię Piotra Jankowskiego postanowiliśmy nakręcić o nim krótki, kilkuminutowy film na podstawie informacji, które udało nam się zebrać.

Zdjęcia z spotkań, podczas których powstawał scenariusz naszego filmu:

Ola i Kasia

Michalina i Kamila

Gdy scenariusz był już prawie gotowy, wraz z drugą grupą projektową, mieliśmy specjalne warsztaty na temat powstawania filmów dokumentalnych oraz krótkie instrukcje z obsługi kamery:

(od lewej) Kamila, Gosia, Kasia i Kornelia

Wyrok z dnia 10 kwietnia 1945 został zaskarżony na niekorzyść Piotra Jankowskiego, ale do rozprawy nie doszło z powodu śmierci skazanego. Bowiem 17 maja 1945 roku  ,,Jeleń" został zastrzelony przez funkcjonariusza Urzędu Bezpieczeństwa w Chełmie, Jana F. Okoliczności w jakich miało miejsce zdarzenie świadczą o tym, że była to kolejna próba likwidacji, lecz tym razem udana. Sytuacja, w której zginął Piotr Jasnowski była najprawdopodobniej wyreżyserowana. Wyprowadzony z budynku urzędu, przez funkcjonariusza, szedł przodem, prawdopodobnie po drewno na opał. W pewnym momencie maszynistka z urzędowego sekretariatu krzyknęła ,,Ucieka!". Wtedy funkcjonariusz oddał kilka strzałów w plecy ,,Jelenia", który w rzeczywistości nie podjął próby ucieczki i szedł trzymając ręce z tyłu, tak jak nakazuje regulamin. Jankowski zmarł po kilkunastu minutach.
,,W taki osób zakończył życie żołnierz Armii Krajowej walczący zarówno z niemieckim okupantem, jak i od sierpnia 1944 roku stawiający opór władzy komunistycznej. Piotr Jankowski nie zdążył założy rodziny, poświęcił się służbie wojskowej w okresie II RP oraz działalności niepodległościowej w czasie wojny. Bez pogrzebu jego ciało zostało prawdopodobnie zakopane na terenie chełmskiego PUBP." ~ cytat z Roczniku Chełmskiego (tom 18), tekst autorstwa pana Dominika Panasiuka.