Piotr Jankowski - Działalność konspiracyjna cz.3

W drugiej połowie 1942 roku działalność Organizacji Zbrojnej powoli zbliżała się ku końcowi, bowiem gestapo zaczęło systematycznie rozpracowywać konspiracje. W nocy z 24 na 25 sierpnia najlepsi działacze OZ zostali aresztowani, czego skutkiem był znaczący zanik ich działalności.
 1 września 1942 roku na ranem gestapo podjęło próbę zaaresztowania także Piotra Jankowskiego w jego rodzinnym domu. Cudem udało mu się uniknąć ujęcia przez wroga, dzięki temu, że jego siostra Magdalena ostrzegła go, gdy wracał do domu.
Po tym incydencie ,,Jeleń" postanowił kontynuować działalność niepodległościową, jednak tym razem przechodząc w las. W jego ślady poszła część utworzonej dwa lata temu grupy. Niezwykle szybko powstał zalążek oddziału leśnego, a jego charakter był tym razem typowo zbrojny. Formowanie oddziałów trwało do przełomu zimy i wiosny 1943 roku. Początkowo grupę tworzyło sześciu partyzantów (nie licząc Jankowskiego), a drużyna nie była powiązana i nie podlegała żadnej organizacji. Podejmowano próby nawiązania łączności ze strukturami włodawskiego obwodu AK, ale z powodu ciągłych aresztowań kontakt się urywał. Stałe relacje utrzymywano jedynie z placówką Woli Uhruskiej, dowodzoną przez sierż. Zygmunta Franasa ps. ,,Łoś".
Sytuacja uległa zmianie wiosną 1943 roku, gdy Piotr Jankowski nawiązał formalny kontakt z Batalionami Chłopskimi, które objęły opiekę nad oddziałem. Nadano mu również status Oddziału Specjalnego. Mimo przyłączenia grupy do organizacji, ta pozostawała w znacznym stopniu samodzielna. W tym okresie Jankowski używał też pseudonimu ,,Feluś".